Ο Συνεταιρισμός των Ροβιών. Ένα παράδειγμα από την Εύβοια που παράγει και πρωτοπορεί!!!

Στις Ροβιές, τον πανάρχαιο αυτόν τόπο της Εύβοιας, εξελίσσεται για δεκαετίες τώρα ένα πραγματικά ξεχωριστό πείραμα συνεργατισμού που συνάμα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εγχειρήματα επιτυχημένης κοινωνικής οικονομίας και δημιουργικής επιχειρηματικότητας. Στην Εύβοια, όπου δυστυχώς το συνεταιριστικό κίνημα έχει «κακοποιηθεί», στις Ροβιές οι ιδιοκτήτες του μεγάλου ελαιώνα, γύρω στους 130 ελαιοπαραγωγούς, έχουν ενώσει τις δυνάμεις και έχουν δημιουργήσει μία δυναμική παραγωγική μονάδα που εξάγει στο εξωτερικό, σε όλη την Ευρώπη και τελευταία στην Αμερική, το 95% της ετήσιας παραγωγής. 

Στην ηγεσία του Συνεταιρισμού φωτισμένοι και ψαγμένοι άνθρωποι όπως ο Πρόεδρος Νίκος Βαλλής, ηγετική προσωπικότητα του ελαιουργικού κινήματος στην Ελλάδα, εκ των ηγετών της Ελαιουργικής, αλλά και ηγετικά στελέχη που έχουν κατανοήσει από πολύ νωρίς ότι Συνεταιρισμός σημαίνει συλλογική δουλειά, συνεχής επαγρύπνηση και αναζήτηση νέων επιχειρηματικών ιδεών, επιστημονική στήριξη και συνεργασία με τα σημαντικότερα ερευνητικά κέντρα της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας, άνοιγμα στις εξαγωγές, πιστοποίηση και διαρκής ποιοτική αναβάθμιση των προϊόντων. Η στροφή μάλιστα στην βιολογική καλλιέργεια είναι εκείνη που ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για την εξαγωγή των προϊόντων του Συνεταιρισμού των Ροβιών στις οικονομικά αναπτυγμένες  της Ευρώπης και της Αμερικής.

Παρακολουθήσαμε πρόσφατα την επίσκεψη ομάδας νέων της Βόρειας Εύβοιας στις εγκαταστάσεις του Συνεταιρισμού, τους υποδέχθηκε και τους ξενάγησε ο κ. Στέφανος Βαλλής, μέλος τώρα του Εποπτικού Συμβουλίου του Συνεταιρισμού και τους ενημέρωσε για τον τρόπο λειτουργίας, τα μυστικά της βιολογικής καλλιέργειας, και την προοπτική του Συνεταιρισμού. Πέραν από την βαθιά κατάρτιση, την έκδηλη υπερηφάνεια και αγάπη για το επίτευγμα των συνεταίρων, ήταν η διάθεση για μετάδοση της εμπειρίας και της γνώσης αλλά κυρίως της ενθάρρυνσης να προχωρήσουν οι νέες γενιές της αγροτιάς στην Βόρεια Εύβοια σε νέους δρόμους όχι μόνο παραγωγικής ανάπτυξης αλλά και συνεργατικής οργάνωσης, διδασκόμενοι από το παράδειγμα του Ελαιουργικού Συνεταιρισμού των Ροβιών.

Στην Εύβοια λοιπόν έχουμε παραδείγματα που πρέπει να αναδεικνύουμε αλλά κυρίως να ακολουθούμε και γιατί όχι να επιδιώκουμε να κάνουμε ακόμη και τα πιθανά λάθη ή τις παραλείψεις μαθήματα για νέες δημιουργικές απόπειρες.

Δεν υπάρχει συνεπώς  μόνο η Εύβοια της μιζέριας, τη πελατειοκρατικής πολιτικής τάξης και της ανεργίας αλλά υπάρχει και διακρίνεται η Εύβοια των υγειών παραγωγικών δυνάμεων, του Συνεργατισμού και της δυναμικής κοινωνικής οικονομίας. Αυτή η Εύβοια πρέπει να βγαίνει μπροστά και να δείχνει τον δρόμο για να Αλλάξει πορεία η τοπική κοινωνία και να οργανωθούν οι παραγωγικές της δυνάμεις.

Για τον συνεταιρισμό των Ροβιών η ιστορία, οι στόχοι, τα επιτεύγματα βλ. http://www.roviesolives.gr

Η Ιστορία

Την Ιστορία του Ελαιώνα των Ροβιών την περιγράφει η ιστοσελίδα του Συνεταιρισμού (http://www.roviesolives.gr ) και είναι πράγματι μία ιστορία αγάπης για την ελιά, τις Ροβιές, για τους ανθρώπους και τον συνεργατισμό.

«Ο ελαιώνας των Ροβιών δημιουργήθηκε από τον Αντώνη Παπαδόπουλο, έναν άνθρωπο που λάτρευε την ΕΛΙΑ, από το 1923 μέχρι το 1963. Επεκτείνεται από την παραλία μέχρι τους πρόποδες των γύρω βουνών, Καβαλάρη (Ξηρόν όρος) και Τελέθριον. Καλύπτει περίπου 3500 στρέμματα και 70.000 ελαιόδεντρα.

Υπάρχουν μερικά πολύ παλιά ελαιόδεντρα στις Ροβιές, που αποδεικνύουν ότι η καλλιέργεια και η παραγωγή χρονολογείται από πολύ παλιά ίσως ακόμη και 1000 έως 2000 χρόνια.

Πιστεύουμε ότι αυτά τα δένδρα είναι πραγματικά μνημεία, όπως ο Παρθενώνας, που μεταφέρουν μια πολύ μεγάλη ιστορία και πρέπει να τα σεβόμαστε.

Η Άννα Παπαδοπούλου, κόρη του Αντώνη Παπαδόπουλου, από το 1974 έως το 1981 προχώρησε σε δωρεά του ελαιώνα στους εργαζόμενους του Ελαιώνα σε τεμάχια από 50 έως 100 στρέμματα. Επίσης προχώρησε σε δωρεάν παραχώρηση της χρήσης των εγκαταστάσεων επεξεργασίας της ελιάς στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ροβιών.

Έτσι δραστηριοποιήθηκε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ροβιών και

ξεκίνησε τη λειτουργία του από το 1981 μέχρι σήμερα, με κύρια δραστηριότητα  την συγκέντρωση, επεξεργασία, συσκευασία και εμπορία της παραγωγής του ελαιώνα σε επιτραπέζιες ελιές.

Ο Συνεταιρισμός έχει περίπου 130 μέλη, παραγωγούς και εργαζόμενους. Σε όλες τις δραστηριότητες μεταποίησης και συσκευασίας, μόνο τα μέλη του συνεταιρισμού εργάζονται.

Είμαστε αποφασισμένοι και αφοσιωμένοι στην παραγωγή και πώληση στους καταναλωτές μας ένος πραγματικά φυσικού προϊόντος βιολογικής καλλιέργειας, επεξεργασμένου με την φυσική και παραδοσιακή μέθοδο, ένα προϊόν που διατηρεί όλες τις φυσικές ουσίες του και που είναι πραγματικά πολύ καλό για την υγεία των ανθρώπων.»

Σκοποί

 «1) Η προστασία της παραγωγής των μελών.

2) Η προστασία του περιβάλλοντος και της αειφορίας.

3) Η προώθηση της βιολογικής καλλιέργειας.

4) Η παροχή βοήθειας στα μέλη όσον αφορά όλες τους τις ανάγκες για την καλλιέργεια της ελιάς (Λίπανση, Φυτοπροστασία, Άρδευση,

Πιστοποίηση)

5) Η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

6) Η συνεργασία με πανεπιστημιακά ιδρύματα εσωτερικού και εξωτερικού, με ερευνητικούς φορείς   και με άλλες  συνεταιριστικές και διεπαγγελματικές οργανώσεις στην έρευνα για την επιτραπέζια ελιά και το ελαιόλαδο και όλα τα παράγωγα του ελαιόδεντρου εν γένει .

7) Η στήριξη και προώθηση αγροτουριστικών μονάδων που προωθούν τα τοπικά προϊόντα και ειδικά τα προϊόντα ελιάς.»

Εγκαταστάσεις

Όπως έχουμε ήδη ενημερώσει στην Ιστορία του Ελαιώνα, ο Αγροτικός Συν/σμός Ροβιών χρησιμοποιεί δωρεάν τις εγκαταστάσεις  επεξεργασίας ελιάς που του παραχωρήθηκαν από τις κ. Αλεξάνδρα και Άννα Παπαδοπούλου από το 1982, η παραχώρηση συνεχίζει μέχρι σήμερα από τους κληρονόμους της οικογενείας Παπαδοπούλου.

Οι εγκαταστάσεις είναι οι εξής :
             1) Το κυρίως κτίριο 1170 Μ2 (πρωτογενές) όπου γίνεται η
  

 παραλαβή των ελιών, η ζύμωση τους, η ταξινόμηση κατά  μεγεθος, η ποιοτική διαλογή η εκπυρήνωση και η   συσκευασία σε μεγάλες συσκευασίες από 3 κιλά έως 150  κιλά.
2) Το δευτερογενές κτίριο 400 Μ2 όπου γίνεται η συσκευασία ελιών και πάστας ελιάς σε γυάλινα βάζα και μεταλλικές κονσέρβες από  50 γρ έως 250 γρ, επίσης εδώ γίνεται και η παστερίωση  και το  γέμισμα ελιών.
3) Το ελαιοτριβείο 450 Μ2 όπου παράγεται το ελαιόλαδο.